viernes, 3 de enero de 2014

173 // palabras encadenadas

Kiedyś po prostu usiadłam i pisałam. Zostawiłam wszystko to, co dotąd robiłam w przypadkowym momencie, bez żadnego wytłumaczenia. Czułam, że albo teraz, albo nigdy. Hiszpańskie słowa pojawiały się na papierze zupełnie bez mojej kontroli, jakby wbrew mnie, to po prostu się działo, toczyło. To, co byłam winna Meritxell. Nie myślałam o niczym, czy ktokolwiek będzie kiedykolwiek chciał ją przeczytać. Robię to tylko dla niej, dla Meritxell i już wiem, że to jeszcze się nie wydarzy.

Czasem myślimy, że życie mówi nie, kiedy tak naprawdę chce nam tylko powiedzieć "poczekaj".

[2013-12-29 00:57:22] Cornèlia:  poder estar un dia en barcelona
[2013-12-29 00:57:58] Cornèlia: yo cuando iba a polonia y estaba 2 horas en barcelona, en el parc de l'espanya industrial, era algo increiblemente precioso
[2013-12-29 00:58:12] Cornèlia: barcelona es una ciudad orgasmica
[2013-12-29 00:58:22] Cornèlia: no tengo palabras para describirla tanto es hermosa
[2013-12-29 00:58:59] Cornèlia: malaga no le llega ni a los talones
[2013-12-29 00:59:04] Cornèlia: ni toda andalucia junta
[2013-12-29 00:59:19] Andrea Mata: hombre ya
[2013-12-29 00:59:41] Andrea Mata: porque' solo has estado ahi
[2013-12-29 01:00:47] Andrea Mata: solo porque' te has criado ahi ehh
[2013-12-29 01:00:56] Cornèlia: puede ser que solo por eso
[2013-12-29 01:01:05] Cornèlia: pero igual, me encanta, cualquiera sea el motivo
[2013-12-29 01:01:17] Cornèlia: y girona, girona es una preciosidad
[2013-12-29 01:01:22] Cornèlia: una ciudad magica
[2013-12-29 01:01:41] Cornèlia: cuando vivia alli escribia un monton, estaba tan inspirada, me sentia como si las paredes me hablasen
[2013-12-29 01:01:56] Cornèlia: me vestia y pasaba horas perdiendome por el barri gotic
[2013-12-29 01:02:10] Cornèlia: tocando cada ladrillo de cada edificio como si fuera una perla
[2013-12-29 01:02:33] Cornèlia: el aire de girona es tan limpio, tan magico
[2013-12-29 01:02:50] Cornèlia: sientes las almas de toda la gente que habia vivido alli desde hace siglos y milenios
[2013-12-29 01:03:24] Cornèlia: y todo sin cambiar, el barrio viejo es igual que hace cientos de anos, como si el tiempo no pudiera con girona, como si el tiempo fuera nada
[2013-12-29 01:03:39] Andrea Mata: ya...
[2013-12-29 01:03:53] Cornèlia: cuando estaba alli no se ni como pero las palabras y los poemas salian de mis dedos como encantados
[2013-12-29 01:04:00] Cornèlia: creo que estaba embrujada, no se
[2013-12-29 01:04:08] Cornèlia: pero a veces hablaba con los gatos
[2013-12-29 01:04:15] Cornèlia: y me decian lo que iba a suceder
[2013-12-29 01:04:20] Cornèlia: y eso sucedia

To nie była moja decyzja. Tyle lat konsekwentnej walki o język polski, o to by dalej tworzyć tak jak wcześniej ale to nie ja decyduję. Ode mnie nie zależy nic, ja mogę jedynie spisywać jej słowa, a ona mówi jak chce, nigdy nie liczy się z moim zdaniem, to nie jest ważne. Ta historia ma zostać opowiedziana i to się wydarzy. Ja jestem jej nośnikiem, to ona wysłała mnie do Andaluzji, to ona sprawiła, że przeżyłam na własnej skórze jej własne życie. Rozumiem ją. Długie lata po tym jak po raz pierwszy ją zobaczyłam zrozumiałam co czuła. Nieważne czy potrafię pisać czy nie, nie ważne są moje piękne opisy, zgrabne sztuczki językowe. Ta historia ma powstać, ma zostać spisana, jest mroczna i cicha i tak skończy. Jak ona. Jak ja. Mamy jeszcze raz ją przeżyć. Razem.

[2014-01-03 02:44:45] Cornèlia: intento escribir pero es como si mis palabras fueran de papel
[2014-01-03 02:45:24] Andrea Mata: hombre escribe lo que sale eh
[2014-01-03 02:45:26] Cornèlia: que parezco un nino de 4 anos intentando describir una historia
[2014-01-03 02:45:39] Andrea Mata: da igual no le des mucha importancia ehh
[2014-01-03 02:45:55] Cornèlia: no voy a perder mas tiempo
[2014-01-03 02:46:14] Cornèlia: escribire cuando pueda, cuando vuelva a sentir y cuando pueda transmitir emociones como antes
[2014-01-03 02:46:24] Andrea Mata: antes cuando?
[2014-01-03 02:46:36] Cornèlia: en Girona, en Barcelona
[2014-01-03 02:46:59] Cornèlia: es donde empece a escribir esta historia y alli la voy a terminar
[2014-01-03 02:48:29] Andrea Mata: hombre que girona barcelona ehh
[2014-01-03 02:48:31] Andrea Mata: que dices ehh
[2014-01-03 02:48:50] Andrea Mata: en malaga no sentias emociones? eh
[2014-01-03 02:51:09] Cornèlia: si, pero esa historia la tengo que recorrer yo misma alli en esas mismas calles
[2014-01-03 02:51:17] Cornèlia: tal como la vivia Meritxell, paso a paso


No hay comentarios:

Publicar un comentario